پایان عمر علوم اجتماعی و تولد

بعد نوشت: بیست و چهار بار شد. بیست و چهار بار شد که ساعت 11 صبح روز 24 شهریور ماه را می‌بینم. حس خاصی ندارم. تنها به این دلیل می‌نویسم که از ابتدای وبلاگ‌داری این روز را یادآور شده‌ام. دیشب به یمن ورودم یک قهوه‌ برزیلی توپ دم کردم و با شوکورول‌هایی که به پیشنهاد هادی خریده بودم کلی حال کردم. 

حسین کچوئیان در گفتگو با مجله فرهنگ عمومی بیان می‌کند که «عمر علوم اجتماعی و به طور اولا جامعه شناسی به پایان رسیده است. حسین کچوئیان در ابتدای کار خود یک خطای فاحش معرفت‌شناختی انجام می‌دهد و آن را پایه و اساس بحث خود قرار می‌دهد. وی می‌گوید: علوم اجتماعی آمده بود تا به مردم بگوید از کجا آمده‌اند و به کجا خواند رفت و برایشان برنامه زندگی بدهد.(نقل به مضمون) بعد هم بر همین پایه استدلال می‌کند که دستاورد‌های علوم اجتماعی علم نیستند و نمی‌توانند پاسخ‌گوی اهدافی که برای آن به وجود آمده‌اند باشند؛ با این تفاسیر دیگر باید فاتحه این علوم را خواند.

دکترای جامعه‌شناسی دارد و مطالعات عمیقی درباره انسان مدرن و فلسفه غرب داشته، ولی هنوز تعریف غلطی از علوم اجتماعی در ذهنش دارد. نمی‌داند که این علوم تنها در شرایط خاصی نتایج خاصی را با احتمال خاصی بیان می‌کنند تازه همه اینها به شرطی‌ است که افراد جامعه مورد آزمون ما رفتاری عادی داشته باشند. مثلاً در اقتصاد می‌گویند، اگر سرمایه‌گذاری افزایش یابد، به شرط ثابت بودن سایر مقادیر و رفتار عادی مصرف‌کننده، رشد اقتصادی صورت می‌گیرد. 

پ ن 1: درباره مجله فرهنگ عمومی مطلب طویلی نوشتم که پاک شد. تصمیم گرفتم همان را تکه تکه برایتان بنویسم.